Άρθρο 27
Ο Εργοθεραπευτής μπορεί να συμμετέχει σε επιστημονικές μελέτες και έρευνες κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας ή ως μέλος ερευνητικών ομάδων επιστημονικών και ερευνητικών φορέων αναλαμβάνοντας θέματα που σχετίζονται με την Εργοθεραπεία. Προς τούτο υποχρεούται στην τήρηση των θεμελιωδών πνευματικών και ηθικών αξιών, που χαρακτηρίζονται από σεβασμό στον άνθρωπο και την αξιοπρέπειά του. Πρέπει να λαμβάνει πάντα υπόψη του ότι η έρευνα στον άνθρωπο επιτρέπεται με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
1. Ενημέρωση του ανθρώπου που υπόκειται σε έρευνα και ιδίως ως προς:
α) την ύπαρξη και το μέγεθος πιθανών κινδύνων
β) τα δικαιώματα προστασίας του ατόμου
γ) τον εθελοντικό χαρακτήρα συμμετοχής στην έρευνα και χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα
δ) τη δυνατότητα ελεύθερης ανάκλησης της παρεχόμενης συναίνεσης.
2. Ελεύθερη, ανεπιφύλακτη, ειδική και τεκμηριωμένη συναίνεση του ανθρώπου που υπόκειται σε έρευνα, ο οποίος έχει τη σχετική ικανότητα.
3. Οι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται ο άνθρωπος είναι δυσανάλογα μικροί σε σχέση με τα πιθανά οφέλη από την έρευνα.
4. Το ερευνητικό πρόγραμμα έχει εγκριθεί από το αρμόδιο όργανο, μετά από σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου Επιστημονικού Συμβουλίου και της αρμόδιας Επιτροπής Δεοντολογίας.
3. Η έρευνα σε άτομα τα οποία δεν διαθέτουν ικανότητα συναίνεσης, επιτρέπεται μόνον εφόσον τηρείται η εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία.
Οποιαδήποτε διαγνωστική ή θεραπευτική μέθοδος δεν εφαρμόζεται διεθνώς, χαρακτηρίζεται ως πειραματική και επιτρέπεται η εφαρμογή της μόνο ύστερα από έγκριση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.) η άλλου αρμόδιου θεσμικού οργάνου.
Ο Εργοθεραπευτής δεν επιτρέπεται να εφαρμόζει νέες θεραπευτικές ή διαγνωστικές μεθόδους αγνώστων αποτελεσμάτων, χωρίς την αυστηρή εφαρμογή των κανόνων που διέπουν το σχεδιασμό και την εφαρμογή κλινικών μελετών. Αναγνωρίζει ως θεμελιώδη κανόνα ότι η πιθανή θεραπευτική αξία, προς όφελος του ασθενή, έχει προτεραιότητα έναντι της επιστημονικής γνώσης, που ενδεχομένως αποκτάται από τις νέες θεραπευτικές ή διαγνωστικές μεθόδους.
